Tiamat

Zanim na dobre rozhulał się Tiamat, grupę pod nazwą Treblinka założył Johan Edlund, który później okaże się jedyną stałą w historii zespołu, jej liderem i ciągłym motorem napędowym. Zanim jednak do tego dojdzie, Treblinka wyda dwie demówki oraz EP-kę utrzymane w połowie drogi między death a black metalem. Po zmianie szyldu na ten obecnie wszystkim znany w 1989 roku formacja startuje od debiutanckiego „Sumerian Cry”. Na pierwszym krążku Szwedzi wciąż utrzymują deathmetalową złowrogość, a do blackmetalowej tkanki dodają elementy symfoniczne, kładąc podwaliny pod absolutnie topowy pod koniec lat 90. symfoniczny black metal. Na drugim krążku, „The Astral Sleep”, elementy symfoniczne idą w odstawkę, a zastępuje je pierwiastek gotycki – w przyszłości absolutnie dominujący w twórczości kapeli. Przełom następuje za sprawą znacznie bardziej melodyjnego i gotyckiego „Clouds”, a szczyt zostaje osiągnięty na legendarnym już „Wildhoney”, gdzie Tiamat na dobre wchodzą w świat metalu gotyckiego, stając się jednym z jego najistotniejszych reprezentantów. Kolejny krążek, „A Deeper Kind of Slumber”, idzie znacznie bardziej w stronę rockowych i psychodelizujących odmian gotyku, dzieląc fanów zespołu, przy czym jego następca, „Skeleton Skeletron” uchodzi za bardziej zmetalizowany odpowiednik The Sisters of Mercy. Grupa powróciła do bardziej metalowych korzeni przy okazji „Amanethes” z 2008 roku. Jej ostatni album to o cztery lata młodszy „The Scarred People”.